سلام 

انشاالله حال همه دوستان خوب باشد. گرچه دنیا همیشه یکسری آدم ها را برای بد کردن حال خوب بقیه، پرورش می دهد؛

بیست مهر امثال، پایان نامه ام تمام شد و فرم آمادگی دفاعم بیست و یک مهر به امضاء اساتید محترم راهنما و مشاور پایان نامه ام رسید . منتها به دلیل برخی مسائل دور از اخلاق که قبلا برخی از مصادیق آن را نوشته ام، موفق به دفاع نشدم و استاد راهنمایم اول آبان، برای سه ماه عازم سفری مطالعاتی به فرانسه شد. در نهایت دفاع من هم سه ماه به تأخیر افتاد.

مطمئناً بعدها چیزهای خوبی از روی دیگر چهره برخی افراد خواهم گفت. نه به دلیل انتقام گرفتن و کینه ورزی؛ که اهلش نیستم. بلکه برای درس گرفتن، که انسان تا چه مراتبی می تواند در زندگی دیگران نقش مثبت یا منفی داشته باشد. 

 اما در بین تمام اتفاقات خوب و بد، ثبت لحظه ها بسیار خوب و دلپذیر است. در چند سالِ دانشجویی، عکس ها خیلی یاد دوستان را برایم زنده نگه داشته است. برخی از آنها را در دو پست گذشته (عکس های من1 - عکس های من2)، بارگذاری کردم (لینک آنها اصلاح شد). خوشبختانه امشب فرصتی شد تا سری به عکس های بعد از دوره کارشناسی بزنم. تصمیم گرفتم برخی از آنها را به اشتراک بگذارم.

1. یکی از اخلاقی ترین و با دانش ترین اساتید دوره کارشناسی ارشد، جناب آقای دکتر توجهی بودند. از ایشان بسیار آموختم و سپاسگزارشان هستم. این عکس مربوط به آخرین جلسه درس جزای اختصاصی ایشان در سال 90 است.

2. ترم اول سال 90، مدرسه حقوقی دانشگاه مفید دوره ای را برای آموزش حقوق کودک و حمایت از آنان ترتیب داد. من هم در این دوره شرکت کردم و به عنوان یکی از دانشجویان برتر علمی و به عنوان دانشجوی نمونه اخلاق انتخاب شدم. این دو عکس مربوط به آن دوره است.

در این دوره چند گروه بودیم. برای هر یک از موضوعات باید هر گروه یک کنفرانس می داد. از شش کنفرانسی که گروه ما ارائه داد، سه کنفرانس بر عهده من بود. این دو عکس مربوط به ارائه آن کنفرانس هاست.

3. آخرین امتحان دوره کارشناسی ارشد و عکس یادگای با برخی از دوستان خوب همکلاسی؛

4. آخرین عکس ها هم برای همین چند روز پیش است؛ یک روز تعطیل پاییزی، بارانی و سرد که به همراه سید مصطفی عزیز، مهمان یکی از دوستان خوب بودیم. بعد از نهار، برای عکس یادگاری به کوچه باغ های شهریار رفتیم، در حالی که در سرما بستنی میوه ای می خوردیم!

آرزوی سلامتی و موفقیت برای تمام دوستان دارم.